Dagelijks archief: 23 juli 2015

Gerhard Richter: Photopaintings and “Blur”

Gezien op TV bij De Wereld Draait Door; kunstcollege over Johannes Vermeer
en Gerhard Richter door Joost Zwagerman op 13 december 2011

“Meine Bilder sind klüger als ich”
Gerhard Richter

 

Fotorealisme
Begin jaren 60 schilderde Richter voor het eerst foto’s na. Dit konden
krantenknipsels zijn en familiekiekjes die in zwart-wit werden uitvergroot.
Later schilderde hij ook eigen foto’s na zoals landschappen en zeegezichten
in kleur. Of een foto van zijn vrouw in “Lesende” en zijn dochter in “Betty”.
Vaak vervaagt hij de contouren van zijn motieven zodat de schilderijen nog
meer aan foto’s doen denken dan werken van andere fotorealistisch werkende
schilders (bv. Tisch).
Soms gaat het vervreemdende effect van de abstrahering zover dat het
oorspronkelijke voorbeeld nauwelijks nog te herkennen is. Richter verklaarde
dat hij de waardering voor het ‘als een automaat’ naschilderen van foto’s aan
het voorbeeld van de popart-kunstenaar Andy Warhol te danken heeft.

Bron: Wikipedia
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerhard_Richter#Fotorealisme

Photo-paintings and the “blur”

From his “Writings”, the following quotations refer to photography and its
relationship with painting and the “blur”:
• “The photograph is the most perfect picture. It does not change; it is
absolute, and therefore autonomous, unconditional, devoid of style”.
• “The flowing transitions, the smooth equalizing surface, clarify the
content and make the representation credible (an “alla prima” impasto
would be too reminiscent of painting, and would destroy the illusion).”
• “I blur things to make everything equally important and equally unimportant.
I blur things so that they do not look artistic or craftsmanlike but
technological, smooth and perfect. I blur things to make all the parts a
closer fit. Perhaps I also blur out the excess of unimportant information.”

Bron: Wikipedia:
https://en.wikipedia.org/wiki/Gerhard_Richter

Op 13–12-2011 gaf Joost Zwagerman een DWDD-kunstcollege over Johannes
Vermeer, waarin hij het “Lezend Meisje bij het Venster” uit Dresden
vergelijkt met het fotorealistische schilderij “Lesende” van Gerhard
Richter, samen met werk van de Engelse fotograaf Tom Hunter en de
Nederlandse fotograaf Jan Banning.

http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/83291

Abelardo Morell: Camera Obscura images

Fotoboek “Camera Obscura”, Abelardo Morell en Luc Sante, 2004

“Light is not so much something that reveals, as it is itself the revelation”.
James Turrell

 

 

 

De Cubaans-Amerikaanse fotograaf Abelardo Morell heeft zich gespecialiseerd
in de moeder van alle fotografie: de Camera Obscura. Lang voor de uitvinding
van de fotografie in het begin van de 19e eeuw was al bekend dat in een
verduisterde kamer door een klein gaatje in het verduisterde raam een natuur-
getrouwe ondersteboven gekeerde lichtprojectie-afbeelding van de helder
verlichte buitenwereld op de tegenoverliggende muur binnen verschijnt.
Abelardo Morell heeft appartementen in Venetië en New York verduisterd
tot een Camera Obscura en de adembenemende lichtbeelden op de muren
gefotografeerd.

Website Abelardo Morell: http://www.abelardomorell.net/

Er zijn sterke aanwijzingen dat Vermeer in zijn schilderijen ook gebruik heeft
gemaakt van de Camera Obscura, waarin het kleine gaatje (pinhole) vervangen is
door een grotere opening met een lens, waardoor een lichtsterker beeld werd
verkregen. De lens was een van de revolutionaire uitvindingen in de Gouden
Eeuw; denk aan de microscopen van Antoni van Leeuwenhoek, een Delftse
stadgenoot en leeftijdgenoot van Vermeer. Ze hebben elkaar persoonlijk gekend.
De Engelse professor Philip Steadman heeft er een interessante studie aan
gewijd: “Vermeer’s Camera”. Ik zal in latere blogs uitgebreid terugkomen op
het gebruik van de Camera Obscura door Vermeer.

YouTube: video: “Making your own room with a view”