Maandelijks archief: september 2015

Teun Hocks – Beschilderde Foto’s

Geënsceneerde fotografie; mengvorm van theater, fotografie en schilderkunst.
Gezien in expositie “Foto(=)Kunst”, Museum Het Valkhof, Nijmegen,
19 maart 2011

“Curiosity is the Lust of the Mind”
Thomas Hobbes

 

 

 

 

Teun Hocks past een eigenzinnige combinatie van fotografie,schilderkunst
en theater toe in zijn werk.
In zijn studio schildert hij een soort theaterdecor voor een verstilde
scene waarin hij zelf als model de hoofdrol speelt. Deze scene wordt
gefotografeerd en op groot formaat afgedrukt in een zwart-wit print.
Vervolgens voorziet hij deze print van kleur door ze te overschilderen
met dunne, doorschijnende olieverflagen.
De toevoeging van schilderkunst aan fotografie levert wat mij betreft
“rijkere”, meer “gelaagde” beelden op. Hocks creëert op deze wijze een
geheel eigen universum.

Ook de schilderijen van Vermeer hebben een “fotografische” look,
doordat hij experimenterende met lenzen en de voorloper van de fotocamera:
de Camera Obscura. Vermeer vertaalde het lichtbeeld van de camera
in verf. Zijn schilderijen ogen als verstilde theaterscènes.

Een video over Teun Hocks en zijn werkwijze is te zien op YouTube:

Ook een mooie video over Teun Hocks in de serie Hollandse Meesters:

Jan Ekels – 18e eeuwse “Echo van Vermeer”

Gezien in Rijksmuseum, Amsterdam:
Jan Ekels, “Een schrijver die zijn pen versnijdt”, 1784

“Het verlangen om te schrijven
groeit met het schrijven”
Desiderius Erasmus



Als jonge man in Parijs leerde Jan Ekels de Jonge (1759-1793)
17de-eeuwse Hollandse meesters als Metsu en Ter Borch waarderen,
die specialisten waren in interieurs met een of twee figuren.
Terug in Amsterdam maakte hij dit schilderij, een voorbeeld van
hetzelfde genre. Het werk van Johannes Vermeer heeft Ekels
waarschijnlijk nooit gezien. Toch herinnert zijn gebruik van licht
aan de stijl van de Delftse meester.

Bron: https://www.rijksmuseum.nl/nl/collectie/SK-A-690

Kees Verwey – “De Atelierstukken”

Gezien op 24 mei 2005 in Gemeentemuseum Den Haag, Retrospectief Kees Verwey.

“Het licht dat langs de gordijnen
valt in mijn atelier,
vind ik boeiender dan het hele leven
dat achter me ligt”
Kees Verwey

Op hoge leeftijd schilderde de toen 75-jarige Haarlemse meester
Kees Verwey (1900-1995) zijn grote atelierstukken -wat mij betreft
de hoogtepunten van zijn oeuvre – in zijn atelier aan het Spaarne
in Haarlem, waar hij bijna zijn hele leven heeft gewoond en gewerkt.
Net als bij Vermeer draait bij Verwey alles om het licht, hoe ver
de schijnbare chaos van Verwey’s atelier ook af lijkt te staan van de
volmaakte orde in het atelier van Vermeer – “De Schilderconst”.




Verwey sloot zich graag op in zijn beroemde atelier in een zeventiende-eeuws
huis aan het Spaarne. Het bevatte boeketten die het hoogtepunt van de bloei
al voorbij waren, speelgoedbeestjes, dikke lagen stof, versleten kleden,
een groot Egyptisch beeld, lege verftubes en afgebladderde muren.
Daar vond Verwey de rust die hij nodig had om op te kunnen gaan in zijn omgeving.
Aan reizen had hij geen enkele behoefte. In een interview met Anita Hopmans in
“Dutch Heights” van juni 1990 zegt hij: “Het is een illusie te geloven dat de
wereld buiten meer te bieden heeft. Ik vind al de hoogten en de diepten van het
leven hier in deze voortdurend veranderende kamers. Dit zijn mijn Himalaya’s”.

Bron: http://www.digibron.nl/search/detail/012dde743d395dc9e4799caf/de-kunst-van-kees-verwey

Maisie Broadhead: “Back to the Future”

Eigentijdse fotografie-interpretaties van schilderijen van Vermeer en Hammershoi

“Art was always my only option.
I was terrible at everything else.”
Maisie Broadhead

De Engelse fotografe Maisie Broadhead (1980) woont en werkt in London
en laat zich in haar fotografie inspireren door eigentijdse
interpretaties van schilderijen van oude meesters als Johannes
Vermeer en Vilhelm Hammershoi:
Link: http://www.maisiebroadhead.com/broadheads-women







Een video van Maisie Broadhead is te zien op YouTube:

Tim’s Vermeer: How to paint your own Vermeer

Gezien op DVD: “Tim’s Vermeer” , een docu-film van Penn en Teller, 2014
over de uitvinder Tim Jenison en zijn reconstructie-project mbt het gebruik van
optische hulpmiddelen in de schildertechniek van Vermeer

“Sometimes when I’m trying to get asleep
All I can think about is
Trying to paint a Vermeer”
Tim Jenison

 

 

 

 

 

 

Tim Jenison, a successful inventor and developer of video software, becomes fascinated with the paintings of Johannes Vermeer, whose paintings have been often cited to have a photographic quality to them; Jenison, spurred by the book Secret Knowledge by British artist David Hockney and Vermeer’s Camera by British architecture professor Philip Steadman, theorizes that Vermeer potentially used a camera obscura to guide his painting technique.
Jenison has an eureka-moment of using a mirror to monitor parts of the picture: by placing a small “comparator”-mirror above the canvas at a 45 degree angle, he is able to view parts of the real scene and the canvas simultaneously, and obtain a precise color match.
Jenison becomes convinced that he is able to reproduce The Music Lesson as a painting with this technique, and starts to physically reconstruct the original scene in his studio. Once the scene is set and is visually identical to the original painting, Jenison sits down and meticulously begins to paint
using his optical lens-mirror device.

Bron: Wikipedia > Wikipedia Vermeer

 

Op het technische vlak is de film interessant wat betreft de combinatie van optische lenzen en spiegels die Vermeer zou kunnen hebben gebruikt tijdens het schilderen van de Muziekles. Artistiek komt de levenloze kopie van Jenison bij lange na niet in de buurt bij een originele Vermeer. Het is te veel “painting by numbers”, te veel in één keer dekkende verf, waar Vermeer juist schilderde in meerdere dunne doorschijnende glacis-lagen, waarmee hij dat mystieke licht in zijn schilderijen kreeg. En in de gezichten van de figuren valt Jenison helaas helemaal door de mand.

Bekijk the trailer van de film: