ZEN in de “Dentellière” van Vermeer, Teun Hocks en Leonard Cohen.
“Rijpheid van de man: dat is,
de ernst te hebben teruggevonden
die je als kind had bij het spel”
Friedrich Nietzsche
“La Dentellière”, Johannes Vermeer, Musée du Louvre, Paris.
Met name bij Vermeer kan ik het gevoel hebben dat mijn ogen in het schilderij
gezogen worden. Alle lijnen verdwijnen in één centraal punt. Haar ogen en
mijn ogen zijn op hetzelfde punt gericht. Het is een klein schilderijtje, maar
ook van grote afstand bezien voel je al die sterke concentratie, die je in
het schilderij naar binnen voert. Vermeer is een meester in focus.
Deze ervaring herken ik in het foto-schilderij van Teun Hocks in de
collectie van Museum Het Valkhof in Nijmegen: “Zonder Titel, 2000”
Je kunt het werk interpreteren als “onderzoekende nieuwsgierigheid”,
maar ook als “ogen die in het schilderij gezogen worden”, als iets wat
je overkomt, als een onweerstaanbare aantrekking.
Het oeuvre van Teun Hocks neemt een eigen plaats in tussen fotografie en schilderkunst……. Hij speelt in zijn ‘fotoschilderijen’ met de werkelijkheidspretentie van de fotografie door de opname te beschilderen. Met theaterenscenering, humor en melancholie laat hij doorschemeren dat er in werkelijkheid andere dingen aan de hand zijn dan we denken te zien.
Bron: http://journal.depthoffield.eu/vol11/nr24/f03nl/en
Op de blog “Lines and Colors” van Charley Parker las ik deze passage over de Kantkloster van Vermeer:
The Lacemaker has a quiet intensity and focused perfection that makes me think Vermeer found in his subject a reflection on his own absorption in, and dedication to, his craft.
For anyone, artist or otherwise, who has experienced the Zen-like state in which work or action seems to flow through you, instead of being created by effort, I think The Lacemaker should resonate with that exquisite suspension of time and thought.
Bron:
http://linesandcolors.com/2012/01/10/vermeers-the-lacemaker/
Dezelfde “zen-like” concentratie zie ik terug in een optreden van singer/songwriter Leonard Cohen: hij weet alle aandacht op één punt te concentreren rond zijn gezicht en handen, net als in de Dentellière van Vermeer, zodat je als luisteraar “aan zijn lippen hangt”:
Zoals bv. in deze YouTube video, “Everybody Knows”, Leonard Cohen, “Live in London”:
( Op deze pagina is geen directe link naar deze video mogelijk,
surf dus desgewenst zelf naar YouTube voor een Leonard Cohen-video )