Maandelijks archief: augustus 2015

Vermeer, de “Eerste Fotograaf”

Boek “Vermeer’s Camera – Uncovering the Truth behind the Masterpieces”
van prof. Philip Steadman (2001) en videofragmenten uit BBC-aflevering
“Take Nobody’s Word for It” (1989)

“One eye sees,
the Other eye feels”
Paul Klee

In mijn ogen zou Vermeer beschouwd mogen worden als de “Eerste
Fotograaf”, die er bewust naar streefde het door een Camera
Obscura-lens verkregen optische lichtbeeld vast te leggen en te
fixeren, in verf.
Het chemische proces om het lichtbeeld in een Camera Obscura
vast te leggen zou pas twee honderd jaar later uitgevonden worden
met de uitvinding van de fotografie.
Van de vroege fotografie vind ik de Daguerrotype het dichtst bij
een Vermeer komen.
Licht dat welhaast vloeibaar lijkt, als in email gesmolten.
Sommige passages in de schilderijen van Vermeer ogen alsof
je naar een lichtafdruk in een fotografische emulsie staat te kijken.

Het is ook geen toeval dat de herontdekking van Vermeer in de
19e eeuw door de fransman Theophile Thoré-Bürger samenviel
met de uitvinding en opkomst van de fotografie.

Met name professor Philip Steadman heeft zich in zijn boek
“Vermeer’s Camera – Uncovering the Truth behind the Masterpieces” (2001)
verdiept in het mogelijk gebruik van de Camera Obscura door Vermeer.

Link website: Vermeer’s Camera

Op YouTube staan twee fragmenten uit een aflevering van de BBC-
serie “Take Nobody’s Word For It” (1989), waarin een exacte replica
van de Music Lesson is te zien, naar een schilderij waarin Vermeer ver-
borgen hints achter lijkt te hebben gelaten van zijn gebruik van de
Camera Obscura:

Vermeer Take Nobody’s Word For It BBC 01

Vermeer Take Nobody’s Word For It BBC 02

Fiona Tan: de schoonheid van vensterlicht

Video “Nelie” van Fiona Tan in Museum van Loon, Amsterdam,
van 5 oktober 2013 t/m 30 januari 2014, “Suspended Histories”

“Le personnage principal dans un tableau
est la lumière”
Edouard Manet


Vensterlicht is voor mij het mooiste licht dat er is.
Het licht van Vermeer is helder daglicht dat door een venster
in de kamer naar binnen stroomt, waarin alles tot “licht” wordt,
dat alle duisternis verdrijft.
Datzelfde vensterlicht zie ik in de video-stills van “Nelie”,
een videowerk van Fiona Tan, opgenomen in het
van origine 17e eeuwse grachtenpand Museum
van Loon in Amsterdam.
Tan nam Rembrandt’s “onechte” dochter Cornelia – na de dood
van haar vader als zestienjarig meisje uitgehuwelijkt en vertrokken
naar Batavia – als inspiratiebron voor een verstilde video over
tijdloze eenzaamheid.

Vermeer-Licht in een “Bewegende Foto”

Video Thijn van de Ven geplaatst op YouTube, 20 augustus 2015

“There is a crack in everything,
That’s where the light gets in”
Leonard Cohen

Video: Vermeer-Light in “Moving Picture”:

Video: Thijn van de Ven
Model: Merel van den Nieuwenhof

Ik hou ook erg van “Cinemagram”-video’s als “Bewegende Foto’s”.
Cinemagrafie is een mengvorm van fotografie en video/film; een
vast, stilstaand kader-shot waarbinnen figuren bewegen.
Een mooi voorbeeld is “The Greeting” van videokunstenaar Bill Viola uit 1995:

De Stilte Beweegt – danstheater

Fotoshoot in Museum Het Valkhof, Nijmegen, 6 april 2012
Fotografie Thijn van de Ven van dansvoorstelling “De Stilte Beweegt”.

“Silence is the most powerful scream”
Anonymous






‘De stilte beweegt’ was een beeldende dansvoorstelling in Museum Het Valkhof over kijken naar kunst.
In het gehele museum werd de bezoeker door middel van dans geconfronteerd met emoties, beperkingen en vrijheden. Voelen we ons vrij om in het museum te doen en laten wat we willen? Of voelen we ons geremd door de stilte?
‘De stilte beweegt’ was een samenwerking tussen Museum Het Valkhof, ArtEZ Dansacademie en Beeldend Danstheater Telder.

Choreografie: Paula Walta
Danseres op foto’s: Karin Groenen
Fotograaf: Thijn van de Ven

Bron/link:  De Stilte Beweegt – Museum Het Valkhof

Steve McCurry, “An Afghan Vermeer”

Gezien in documentaire “Views on Vermeer”
van Hans Pool en Koos de Wilt (2009):
foto “Afghan Girl” van Steve McCurry (1984)

“One must not take photo’s,
It is the photo that takes you…..
There is nothing in this world
that does not have
a decisive moment”
Henri Cartier-Bresson



Afghan Girl is a 1984 photographic portrait by photographer
Steve McCurry. It has been likened to Leonardo da Vinci’s
painting of the Mona Lisa or to Vermeer’s Girl With a Pearl Earring.

The girl in the photograph was called “the Afghan Girl”
by the public until she was formally identified in early 2002 as
Sharbat Gula, an Afghan woman who was living as a refugee in Pakistan
during the time of the Soviet occupation of Afghanistan when she was
photographed. The image brought her recognition when it was featured
on the cover of the June 1985 issue of National Geographic Magazine
at a time when she was approximately 12 years old.
Bron: Wikipedia